สิ้น “เอ๋ ไพโรจน์ สังวริบุตร” นักแสดง-ผู้กำกับในตำนาน วงการบันเทิงสุดอาลัย

ไพโรจน์ สังวริบุตร หรือที่รู้จักในชื่อ “เอ๋” เกิดเมื่อวันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2496 ที่อำเภอศรีสวัสดิ์ จังหวัดกาญจนบุรี เติบโตมาในครอบครัวที่มีสายสัมพันธ์กับวงการศิลปะ เป็นบุตรของนายคารม สังวริบุตร และนางพรพรรณ วรรณมาตย์ มีพี่สาวคือ จีราภา ปัญจศิลป์ เจ้าของคณะละครวิทยุ “อัชชาวดี” และเป็นหลานชายของไพรัช สังวริบุตร ศิลปินแห่งชาติสาขาศิลปะการแสดง

หลังจบ ปวส. สาขาช่างอิเล็กทรอนิกส์จากวิทยาลัยเทคนิคกรุงเทพ ไพโรจน์ยังเรียนต่อจนสำเร็จการศึกษาระดับปริญญาโทด้านนิเทศศาสตร์จากมหาวิทยาลัยเกริก ก่อนจะเข้าสู่วงการบันเทิงด้วยความสามารถล้นเหลือ

จาก “โกมินทร์” ถึง “ตั้ม” และตำนานบทพระเอกไทย

เส้นทางการแสดงของไพโรจน์เริ่มต้นจากละครพื้นบ้านเรื่อง “โกมินทร์” แต่บทบาทที่ทำให้เขาโด่งดังกลายเป็นปรากฏการณ์แห่งยุค คือบท “ตั้ม” จากภาพยนตร์เรื่อง วัยอลวน (2519) ซึ่งสร้างจากบทประพันธ์ของ “บินหลา” โดยจับคู่กับนางเอก “โอ๋” ที่รับบทโดยลลนา สุลาวัลย์

ตั้มคือชายหนุ่มในฝันของวัยรุ่นยุค 70s: ขี้เล่น จริงใจ อบอุ่น และทะเล้นพองาม ไพโรจน์นำเสนอคาแรกเตอร์นี้ได้อย่างเป็นธรรมชาติ จนกลายเป็นภาพจำของคนทั้งรุ่น ภาพของ “ตั้ม–โอ๋” กลายเป็นหนึ่งในคู่ขวัญที่ตราตรึงใจคนดูมากที่สุดของวงการบันเทิงไทย และเป็นต้นแบบของ “คู่จิ้น” ยุคก่อนคำว่าคู่จิ้นจะถือกำเนิด

จากหน้ากล้องสู่เบื้องหลัง ผู้กำกับที่เข้าใจหัวใจผู้ชม

เมื่อกาลเวลาผ่านไป แม้ไพโรจน์จะลดบทบาทการแสดงลง แต่เขาไม่เคยหายไปจากวงการบันเทิง เขาเปลี่ยนมาเป็นผู้กำกับ ผู้สร้างสรรค์ และนักเล่าเรื่องที่จริงใจ หนึ่งในผลงานที่แสดงถึงการยืนหยัดในบทบาทผู้สร้าง คือ วัยอลวน 5: ตั้ม–โอ๋ ตัวตึง (2565) ที่เขากำกับเอง พร้อมหยิบเรื่องราวของตั้มและโอ๋กลับมาเล่าต่ออีกครั้งในวัยผู้ใหญ่ด้วยอารมณ์อันลึกซึ้ง

เกียรติประวัติที่ยังคงอยู่

ไพโรจน์ สังวริบุตร ได้รับเกียรติประทับรอยมือที่ลานดารา หอภาพยนตร์ (องค์การมหาชน) เมื่อปี พ.ศ. 2552 เพื่อยกย่องในฐานะบุคคลผู้สร้างผลงานอันมีคุณค่าให้แก่สังคมไทย ถือเป็นเครื่องหมายเชิดชูเกียรติที่ยังคงอยู่ แม้ตัวเขาจะจากไป