ห้องน้ำอนุบาลไม่มีประตู จะเลือกปลอดภัยหรือเป็นส่วนตัว ?

เมื่อ 'ความปลอดภัย' ปะทะ 'สิทธิความเป็นส่วนตัว' ประเด็นร้อนที่กำลังถกเถียงกันในโลกออนไลน์ เริ่มต้นจากภาพห้องน้ำโรงเรียนอนุบาลในจังหวัดลำปาง ที่มีลักษณะเป็นโถส้วมเรียงต่อกัน มีเพียงฉากกั้นด้านข้าง แต่ไม่มีประตูปิดด้านหน้า ทำให้เกิดคำถามมากมายจากสังคม

ทำไมต้องเป็นห้องน้ำแบบเปิดโล่ง? ทางโรงเรียนให้เหตุผลว่าเป็นการคำนึงถึง (ความปลอดภัยของเด็กเล็ก) เพราะที่ผ่านมาเคยเกิดอุบัติเหตุจากการที่เด็กได้รับบาดเจ็บจากประตูห้องน้ำแบบเดิมที่มีบานพับ อีกทั้งเด็กอนุบาลส่วนใหญ่ยังช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ การไม่มีประตูจึงช่วยให้ครูสามารถดูแลได้อย่างใกล้ชิด

แต่อีกด้านหนึ่งคือ (การคุ้มครองสิทธิความเป็นส่วนตัวของเด็ก) ที่กำลังถูกวิพากษ์วิจารณ์อย่างหนัก คุณเคยคิดไหมว่า แม้จะเป็นเด็กเล็ก พวกเขาก็มีความรู้สึกอาย และต้องการพื้นที่ส่วนตัวในการทำธุระส่วนตัว? การเรียนรู้เรื่องขอบเขตส่วนบุคคลเป็นพื้นฐานสำคัญของพัฒนาการในวัยเด็ก หากละเลยอาจส่งผลต่อพัฒนาการทางอารมณ์และสังคมในระยะยาว

"แม้จะเป็นห้องน้ำของเด็กอนุบาล แต่เด็กก็มีหัวใจและความรู้สึกอายเป็นเช่นกัน" คำพูดของเลขาธิการ กพฐ. ที่สั่งให้แก้ไขทันที แสดงจุดยืนชัดเจนในการให้ความสำคัญกับศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของเด็ก

แล้วเราจะหาจุดสมดุลได้อย่างไร? มีทางออกที่ดีกว่านี้หรือไม่? ลองคิดถึงการออกแบบที่ตอบโจทย์ทั้งสองด้าน เช่น (ประตูที่มีระบบความปลอดภัยพิเศษ) ที่เด็กสามารถใช้งานได้ง่าย หรือ (การออกแบบพื้นที่กึ่งเปิด) ที่ยังรักษาความเป็นส่วนตัวในระดับที่เหมาะสม

ที่น่าสนใจคือ แม้ทางโรงเรียนจะอ้างว่าได้ปรึกษาผู้ปกครองก่อนการปรับปรุง แต่เมื่อเรื่องถูกเผยแพร่ในวงกว้าง กลับเกิดความเห็นที่แตกต่างมากมาย นี่จึงเป็นโอกาสที่ดีในการพัฒนามาตรฐานใหม่ของการออกแบบพื้นที่สำหรับเด็กปฐมวัย

หากคุณเป็นผู้ปกครอง คุณจะเลือกอะไรระหว่าง 'ความปลอดภัยสูงสุด' กับ 'การเคารพความเป็นส่วนตัวของเด็ก'? หรือคุณมีไอเดียการออกแบบที่สามารถตอบโจทย์ได้ทั้งสองด้าน? บทเรียนจากกรณีนี้อาจนำไปสู่การพัฒนาแนวทางที่ดีกว่าในการดูแลเด็กเล็กของไทยในอนาคต