แม่ทัพภาคที่ 2 เสาหลักความมั่นคงชายแดนไทย-กัมพูชา

ภารกิจของ “กองทัพภาคที่สอง” กับสนามความมั่นคงแนวอีสาน

แม่ทัพภาคที่ 2 มีอำนาจหน้าที่ในการควบคุมดูแลพื้นที่ยุทธศาสตร์ที่สำคัญที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศ โดยเฉพาะในภาคตะวันออกเฉียงเหนือซึ่งมีพรมแดนติดต่อกับกัมพูชาและลาว ระยะทางหลายร้อยกิโลเมตรนี้เป็นทั้งเส้นทางเศรษฐกิจและจุดเสี่ยงด้านความมั่นคง ไม่ว่าจะเป็นการลักลอบข้ามแดน การลำเลียงสิ่งผิดกฎหมาย หรือความขัดแย้งเชิงอธิปไตย

ในสถานการณ์ตึงเครียดเช่นนี้ แม่ทัพภาคที่ 2 จึงไม่ใช่เพียงผู้บัญชาการกำลังพล แต่เปรียบเสมือน “ผู้รักษาสมดุล” ระหว่างอำนาจอธิปไตยของรัฐไทยกับการรักษาความสัมพันธ์ระหว่างประเทศ การตัดสินใจของเขาต้องแม่นยำทั้งในมิติความมั่นคง กฎหมายระหว่างประเทศ และการเมืองภายในประเทศ 

พลโท บุญสิน พาดกลาง ผู้นำภาคสนามที่ยืนอยู่บนเส้นแบ่งความเสี่ยง

ในช่วงเวลาที่ความขัดแย้งข้ามพรมแดนอาจลุกลามเป็นวิกฤติทางภูมิรัฐศาสตร์ พลโท บุญสิน พาดกลาง กลายเป็นบุคคลที่ต้องแบกรับภาระทางยุทธศาสตร์ไว้โดยตรง ความเด็ดขาดในการสั่งปิดจุดผ่อนปรนช่องสายตะกูสะท้อนการประเมินสถานการณ์ที่ไม่ธรรมดา เพราะแม้พื้นที่ดังกล่าวจะมีบทบาทด้านเศรษฐกิจ แต่ในด้านความมั่นคงกลับมีข้อมูลบ่งชี้ถึงความเสี่ยงที่ไม่อาจมองข้าม

จากรายงานที่ได้รับจากหน่วยข่าวกรองชายแดน พลโท บุญสินมีเหตุผลในการพิจารณาด้านความปลอดภัยของประชาชนเป็นอันดับแรก ก่อนจะเข้าสู่มิติของการทูต หรือผลกระทบเชิงเศรษฐกิจ เขาให้ความสำคัญกับการ “ควบคุมพื้นที่” เพื่อป้องกันไม่ให้ปัจจัยภายนอกเข้ามากระทบต่ออธิปไตยไทย

ความมั่นคงของชาติที่อาศัย “ความนิ่งของผู้นำ”

ในขณะที่การเมืองในกรุงเทพฯ ร้อนแรงจากกระแสเรียกร้องเปลี่ยนแปลงภายในรัฐบาล และการเคลื่อนไหวของกลุ่มต่อต้าน แม่ทัพภาคที่ 2 ยังคงเน้นบทบาทของ “ทหารผู้รักษาชาติ” อย่างมั่นคง เขาไม่ได้ปล่อยให้ความปั่นป่วนทางการเมืองส่งผลต่อวินัยและเป้าหมายหลักของกองทัพในพื้นที่ชายแดน

พลโท บุญสินกล่าวกับสื่อว่า “ขอให้ประชาชนมั่นใจในความสามารถของกองทัพในการปกป้องอธิปไตยของชาติ” คำพูดนี้ไม่เพียงเพื่อแถลงข่าวเท่านั้น แต่ยังเป็นการส่งสารถึงทั้งสังคมไทยและประเทศเพื่อนบ้านว่า กองทัพยังคงเป็นกลไกที่ยืนหยัดได้ท่ามกลางความไม่แน่นอน

บทบาทของแม่ทัพภาคที่ 2 ในห้วงวิกฤติไม่ได้จำกัดอยู่เพียงการวางกำลังหรือสั่งการภาคสนาม แต่ครอบคลุมถึงการประเมินข้อมูลทางยุทธศาสตร์ การสื่อสารกับประชาชน การสร้างเสถียรภาพในพื้นที่ และการหลีกเลี่ยงความขัดแย้งระหว่างประเทศ

ในสถานการณ์ที่การปิดด่านไม่ใช่เพียงเรื่องของประตูเหล็ก แต่คือการส่งสัญญาณในเกมภูมิรัฐศาสตร์ พลโท บุญสิน พาดกลาง จึงกลายเป็นนักยุทธศาสตร์แนวหน้าที่ต้องตัดสินใจในพื้นที่ขัดแย้งโดยไม่มีตัวช่วยจากเวทีรัฐสภา บทบาทของแม่ทัพภาคที่ 2 ในเวลานี้คือเครื่องพิสูจน์ว่า “ทหารที่นิ่ง” ก็อาจรักษาความสงบของประเทศได้ดีกว่าเสียงปืน