ออสเตรเลียกำลังเปลี่ยนไป ฝนถล่ม-ภัยแล้งเกิดขึ้นพร้อมกัน ความสุดขั้วที่สะท้อนภัยโลกรวน

งานวิจัยล่าสุดพบว่า ความชื้นในบรรยากาศที่ปกคลุมบริเวณซิดนีย์ ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญของฝนตกหนัก อาจมีแนวโน้มเพิ่มขึ้นถึง 80% ภายในช่วงปี 2080–2100 หากโลกร้อนขึ้นตามระดับการปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่เป็นอยู่ในปัจจุบัน ซึ่งหมายความว่า เมื่อเกิดพายุหรือระบบความกดอากาศต่ำขึ้นในอนาคต ก็จะมี “วัตถุดิบ” ชั้นดีสำหรับฝนตกหนักมากกว่าที่เคย

ขณะที่ฝั่งตะวันออกกำลังวางกระสอบทราย ป้องกันน้ำท่วม ฝั่งตะวันตกและตอนใต้ของออสเตรเลียกลับต้องรับมือกับภัยแล้งที่ยืดเยื้อ เมืองแอดิเลดต้องเร่งเดินเครื่องโรงผลิตน้ำจืดจากน้ำทะเลเพื่อเสริมแหล่งน้ำให้เพียงพอต่อความต้องการ

รัฐเซาท์ออสเตรเลีย วิกตอเรีย แทสมาเนีย และเวสเทิร์นออสเตรเลีย ล้วนประสบกับปริมาณน้ำฝนที่ต่ำกว่าค่าเฉลี่ยอย่างมากในช่วงฤดูร้อนและฤดูใบไม้ร่วง โดยภัยแล้งในออสเตรเลียส่วนใหญ่เกิดจากการขาด “ฝนตกหนัก” เพียงไม่กี่วันต่อปี และเพียงไม่กี่วันที่ขาดไป ก็สามารถเปลี่ยนจากปีปกติเป็นปีที่แล้งจัดได้ นอกจากนี้ รูปแบบภูมิอากาศจากมหาสมุทรอินเดียและแปซิฟิก ซึ่งมีอิทธิพลต่อปริมาณน้ำฝนของออสเตรเลีย ยังอยู่ในสถานะเป็นกลางมาตั้งแต่กลางปี 2024 โดยไม่มีสัญญาณชัดเจนของทั้งเอลนีโญหรือลานีญา ทำให้สภาพอากาศในหลายพื้นที่ไม่มีตัวเร่งให้ฝนตกหนักหรือกระจายตัวได้อย่างทั่วถึง

บทเรียนจากน้ำท่วมและภัยแล้งในปี 2025 ตอกย้ำข้อเท็จจริงว่า ภัยจากภาวะโลกร้อนได้ปรากฏชัดบนแผ่นดินออสเตรเลียผ่านพฤติกรรมของฝนที่รุนแรงและภัยแล้งที่ยาวนาน หากยังคงมีการเผาไหม้หรือส่งออกเชื้อเพลิงฟอสซิลต่อไปโดยไร้มาตรการจำกัดที่จริงจัง ความเสี่ยงจากสภาพอากาศสุดขั้วเช่นนี้จะยิ่งถี่ขึ้นและรุนแรงยิ่งกว่าเดิม คำถามสำคัญที่ออสเตรเลียต้องตอบคือ จะยังยอมให้น้ำท่วมและภัยแล้งกลายเป็น “เรื่องปกติใหม่” หรือจะใช้โอกาสนี้เร่งเปลี่ยนผ่านไปสู่ระบบพลังงานสะอาดที่ยั่งยืน พร้อมวางแผนรับมือกับอนาคตที่ไม่แน่นอนนี้