อัลอน มัสก์ ประกาศตั้งพรรคการเมืองใหม่ "America Party" ตัดขาดทรัมป์ถาวร

มัสก์ซึ่งเคยเป็น ผู้บริจาครายใหญ่ที่สุดของทรัมป์ในศึกเลือกตั้ง 2024 และเป็นอดีต “ที่ปรึกษาคนสนิท” ที่ร่วมผลักดันนโยบายลดขนาดรัฐบาลอย่างแข็งขัน ได้แสดงความไม่พอใจต่อกฎหมาย “Big Beautiful Bill” ที่เพิ่งผ่านสภา โดยชี้ว่าจะทำให้ หนี้สาธารณะของประเทศพุ่งขึ้นอีกหลายล้านล้านดอลลาร์

ความไม่พอใจนี้นำไปสู่การแตกหักครั้งใหญ่ ระหว่างมัสก์กับทรัมป์เมื่อเดือนที่ผ่านมา แม้มัสก์จะเคยลบโพสต์แรง ๆ เกี่ยวกับทรัมป์และแสดงความเสียใจ แต่ความขัดแย้งก็ปะทุขึ้นอีกในช่วงที่ร่างกฎหมายฉบับนี้ใกล้ได้รับการลงนาม ซึ่งในที่สุดทรัมป์ได้ลงนามเป็นกฎหมายเมื่อวันศุกร์ (4 ก.ค.)

อย่างไรก็ตาม ตอนนี้ยังไม่ชัดเจนว่ามัสก์ได้ดำเนินการจดทะเบียนพรรคใหม่อย่างถูกต้องตามกฎหมายหรือไม่ โดยคณะกรรมการการเลือกตั้งกลางของสหรัฐฯ (FEC) ยัง ไม่มีบันทึกว่าได้มีการจัดตั้งพรรคดังกล่าวอย่างเป็นทางการ

จุดยืนของ “พรรคอเมริกา” คือ รัดเข็มขัด แต่ยังไม่ชัดเจนเรื่องนโยบายอื่น มัสก์กล่าวว่าพรรคใหม่นี้จะมีแนวนโยบายที่เน้น ความเข้มงวดทางการเงิน ลดการใช้จ่ายเกินตัวของรัฐ และต่อต้านการสะสมหนี้ ซึ่งเขาเรียกว่า “ทาสแห่งหนี้” (debt slavery)

แม้มัสก์และทรัมป์จะมีมุมมองที่คล้ายคลึงกันในประเด็นสังคมร่วมสมัย เช่น เทคโนโลยี AI เสรีภาพในการพูด หรือสิทธิปืน แต่มัสก์มองว่า แนวทางเศรษฐกิจของรีพับลิกันกลับสร้างภาระหนี้มากขึ้น

พรรคใหม่ของมัสก์อาจลงสนามเลือกตั้งกลางปี 2026 มัสก์กล่าวในโพสต์อื่น ๆ ว่า พรรคอเมริกาจะเริ่มมีบทบาททางการเมือง ในการเลือกตั้งกลางเทอมปีหน้า โดยจะเน้น สนับสนุนผู้สมัครในจำนวนจำกัด ทั้งในสภาผู้แทนราษฎรและวุฒิสภา

ในขณะที่มัสก์เดินหน้าเปิดพรรคใหม่ ประธานาธิบดีทรัมป์ก็ ออกมาโจมตีมัสก์กลับ โดยกล่าวเป็นนัยว่ารัฐบาลอาจ ทบทวนสัญญาทางธุรกิจมูลค่ามหาศาลกับบริษัทของมัสก์ เช่น SpaceX และ Tesla

นอกจากนี้ ทรัมป์ยังเปรียบหน่วยงานที่มัสก์เคยเป็นผู้นำในรัฐบาลว่าเป็น “สัตว์ประหลาด” โดยทรัมป์กล่าวอย่างเหน็บแนมว่า หน่วยงานเพื่อประสิทธิภาพของรัฐบาลอาจกลับมากินอีลอน ก็ได้ 

ทั้งนี้ นักวิเคราะห์ทางการเมืองและการเงินการเลือกตั้งชี้ว่า การตั้งพรรคการเมืองใหม่ในสหรัฐฯ นั้นเป็นเรื่องยากทั้งทางกฎหมายและการเงิน เนื่องจากระบบเลือกตั้งถูกออกแบบมาเพื่อรองรับแค่สองพรรคหลักคือ เดโมแครตและรีพับลิกัน

รอส เปโรต์ มหาเศรษฐีอีกคนหนึ่งเคยลงสมัครชิงตำแหน่งประธานาธิบดีในปี 1992 ในฐานะผู้สมัครอิสระ และได้คะแนนเสียงเกือบ 20% ของคะแนนทั่วประเทศ แต่ก็ ไม่สามารถคว้าชัยชนะในรัฐใดเลย