นักพฤกษศาสตร์ไทยพบ “พืชสกุลเทียน” 20 ชนิดและ 1 สายพันธุ์ใหม่ของโลก

องค์การสวนพฤกษศาสตร์ กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ร่วมกับ  Mr. John Tan Jiew Hoe กรรมการบริหาร Gardens by the Bay ประเทศสิงคโปร์ และ Datuk Chan Chew Lum เจ้าของสำนักพิมพ์ Natural History Publications (Borneo) ประเทศมาเลเซีย จัดงานเปิดตัวหนังสือ Impatiens of Thailand (พืชสกุลเทียนในประเทศไทย) พร้อมเปิดตัวการค้นพบพืชสกุลเทียนชนิดใหม่ของโลก 20 ชนิดและอีก 1 สายพันธุ์ โดยมี รศ.ดร.ประสิทธิ์ วังภคพัฒนวงศ์ กรรมการองค์การสวนพฤกษศาสตร์ ร่วมกล่าวเปิดงาน  มีนักวิชาการ นักพฤกษศาสตร์ นักศึกษา และผู้สนใจจำนวนมากเข้าร่วมงาน ณ ศูนย์สารนิเทศ สวนพฤกษศาสตร์สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ จังหวัดเชียงใหม่

.

หนังสือ Impatiens of Thailand รวบรวมองค์ความรู้ทางพฤกษศาสตร์ โดยเฉพาะด้านอนุกรมวิธานของพืชสกุลเทียนทุกชนิดในประเทศไทยที่มีจำนวนถึง 90 ชนิด เป็นผลงานวิจัยร่วมระหว่างตนเอง และ ผศ.ดร.สาโรจน์ รุจิสรรค์สกุล อาจารย์ภาควิชาพฤกษศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล ที่ใช้เวลาศึกษาวิจัยกว่า 16 ปี โดยเริ่มออกสำรวจเก็บข้อมูลภาคสนามในพื้นที่ทั่วประเทศ ตั้งแต่ปี พ.ศ.2549 รวมทั้งเดินทางไปตรวจสอบตัวอย่างต้นแบบเพื่อการเทียบเคียงในหอพรรณไม้สำคัญหลายแห่งทั้งในยุโรปและเอเชีย และในจำนวนนี้มีเทียนชนิดใหม่ของโลกที่ได้รับการค้นพบและตีพิมพ์ในหนังสือดังกล่าวจำนวนถึง 20 ชนิด กับอีก 1 สายพันธุ์ ได้แก่ เทียนภาคกลาง, เทียนแจ่มจำรูญ, เทียนจันทร์แก้ว, เทียนนครศรี, เทียนพลเสนา, เทียนวงศ์หนัก, เทียนดอยวาว, เทียนนกอัคคี หรือ เทียนไก่ฟ้า, เทียนดอกลาย, เทียนกวีศักดิ์, เทียนภู่มา, เทียนพิราบขาว, เทียนกิ่วลม, เทียนจันทบูร, เทียนนกแก้วน้อย, เทียนพะเยา, เทียนนกแขกเต้า, เทียนแมงป่องม่วง, เทียนช้องนาง และเทียนเมืองน่าน นอกจากนี้ยังค้นพบเทียนสายพันธุ์ใหม่ของโลกอีก 1 สายพันธุ์ ได้แก่ เทียนภูพาน 

.

การค้นพบพืชชนิดใหม่ของโลกในประเทศไทยจำนวนมากครั้งนี้ สะท้อนให้เห็นถึงความอุดมสมบูรณ์ของระบบนิเวศอันหลากหลายในผืนป่าของไทย ซึ่งในบรรดาเทียนชนิดใหม่ทั้ง 20 ชนิดนั้น มีถึง 15 ชนิดที่ขึ้นอยู่ในระบบนิเวศเขาหินปูน แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของเขาหินปูนที่นับวันจะหมดไปจากการระเบิดทำปูนซีเมนต์และการก่อสร้าง นอกจากนี้เทียนจำนวนมากยังเป็นพืชถิ่นเดียวของไทย ส่วนใหญ่หายาก และถูกคุกคามจนใกล้สูญพันธุ์ จึงมีความจำเป็นอย่างยิ่งในการวางแผนเพื่อการอนุรักษ์ และวิจัยต่อยอดเพื่อเพิ่มมูลค่า อันจะเป็นการอนุรักษ์อย่างยั่งยืนต่อไป