บีเวอร์ตัวจิ๋วแต่พลังยิ่งใหญ่ วิศวกรธรรมชาติช่วยโลกคลายร้อน

ในขณะเดียวกัน อุณหภูมิที่เพิ่มขึ้นจากภาวะโลกร้อนทำให้บีเวอร์ขยายอาณาเขตไปยังพื้นที่อาร์กติก ซึ่งอาจส่งผลกระทบเชิงลบ เนื่องจากการสร้างเขื่อนของพวกมันอาจเร่งการละลายของดินเยือกแข็ง (permafrost) ซึ่งเป็นแหล่งกักเก็บก๊าซมีเทนที่มีศักยภาพทำให้โลกร้อน

หนึ่งในคุณสมบัติที่โดดเด่นของบีเวอร์คือความสามารถในการปรับภูมิทัศน์ให้สามารถรับมือกับภัยพิบัติทางธรรมชาติได้ดีขึ้น

ป้องกันน้ำท่วมและภัยแล้ง 

เพราะเขื่อนของบีเวอร์ช่วยชะลอน้ำ ทำให้ดินกักเก็บน้ำได้มากขึ้น ซึ่งช่วยลดความรุนแรงของน้ำท่วมและรักษาความชุ่มชื้นของพื้นที่ในช่วงภัยแล้ง

ช่วยบรรเทาไฟป่า

งานวิจัยในสหรัฐฯ พบว่า บริเวณที่มีบีเวอร์สร้างเขื่อนจะมีพืชพรรณเขียวชอุ่มและมีความชื้นสูงกว่าพื้นที่ที่ไม่มี ทำให้เกิดแนวป้องกันไฟป่าตามธรรมชาติ

ช่วยชีวิตสัตว์น้ำและสัตว์ป่า 

เขื่อนของบีเวอร์ช่วยสร้างแหล่งน้ำที่ปลอดภัยให้สัตว์ป่าหลายชนิด โดยเฉพาะปลา ซึ่งสามารถใช้สระน้ำที่เกิดจากเขื่อนเป็นที่พักและหลบภัย

แม้ว่าผลกระทบของบีเวอร์ต่อเมืองและชุมชนมนุษย์อาจมีขีดจำกัด เนื่องจากแหล่งน้ำที่พวกมันสร้างขึ้นอาจไม่กว้างขวางพอที่จะส่งผลกระทบต่ออุณหภูมิของเมืองโดยตรง แต่นักวิทยาศาสตร์หลายคนเห็นพ้องกันว่า การให้บีเวอร์กลับคืนสู่ธรรมชาติในระดับที่เหมาะสมสามารถช่วยเพิ่มความสามารถของระบบนิเวศในการรับมือกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศได้

บีเวอร์ไม่ได้เป็นเพียงสัตว์ฟันแทะทั่วไป แต่เป็น "วิศวกรแห่งธรรมชาติ" ที่สามารถช่วยฟื้นฟูและปกป้องสิ่งแวดล้อม พวกมันช่วยกักเก็บคาร์บอน ลดความรุนแรงของน้ำท่วมและภัยแล้ง รวมถึงบรรเทาความเสียหายจากไฟป่า แม้ว่าพวกมันจะไม่สามารถแก้ปัญหาโลกร้อนได้ทั้งหมด แต่ก็เป็นเครื่องมือสำคัญที่ธรรมชาติมอบให้เพื่อช่วยให้โลกเผชิญกับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศได้ดีขึ้น