“ภูเขาไฟระเบิด” ภัยเงียบจากใต้พิภพ ระเบิดทีเดียวกระทบทั้งสิ่งแวดล้อม-เศรษฐกิจ

สิ่งที่นักวิทยาศาสตร์ให้ความสนใจเป็นพิเศษคือ ผลกระทบต่อสภาพภูมิอากาศโลก โดยการระเบิดของภูเขาไฟมักปล่อยก๊าซ ซัลเฟอร์ไดออกไซด์ (SO₂) ขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศ หากการระเบิดรุนแรงจนก๊าซนี้ลอยไปถึงชั้นสตราโตสเฟียร์ จะเปลี่ยนรูปเป็นอนุภาคเล็ก ๆ ที่สามารถสะท้อนแสงอาทิตย์กลับสู่อวกาศ ทำให้อุณหภูมิของโลกเย็นลงชั่วคราว

.

ตัวอย่างที่ชัดเจนคือ การระเบิดของ ภูเขาไฟทัมโบรา ในอินโดนีเซียเมื่อปี 1815 ซึ่งปล่อยซัลเฟอร์ไดออกไซด์ราว 100 ล้านตันขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศ ส่งผลให้อุณหภูมิโลกลดลงราว 0.4–0.7 องศาเซลเซียส โดยเฉพาะในซีกโลกเหนือ และทำให้ปีถัดมา (1816) กลายเป็น “ปีที่ไม่มีฤดูร้อน” เกิดภาวะผลผลิตการเกษตรตกต่ำ อาหารขาดแคลน และโรคระบาดตามมา

อย่างไรก็ตาม การระเบิดของภูเขาไฟก็ไม่ได้มีแต่ข้อเสียเพียงอย่างเดียว ในระยะยาว เถ้าถ่านจากภูเขาไฟสามารถ เพิ่มแร่ธาตุในดิน และช่วยฟื้นฟูพื้นที่เกษตรกรรมได้เช่นกัน นักวิทยาศาสตร์จึงเน้นย้ำว่า โลกยังคงมีความเสี่ยงต่อการระเบิดของภูเขาไฟในหลายพื้นที่ จำเป็นต้องมีระบบติดตาม การเตรียมความพร้อม และการแจ้งเตือนที่มีประสิทธิภาพ เพื่อรับมือกับภัยธรรมชาติที่อาจเกิดขึ้นได้ทุกเมื่ออย่างมีประสิทธิภาพและลดความสูญเสียให้น้อยที่สุด