
มนุษย์ใฝ่ฝันถึงการเดินทางสู่อวกาศมาตั้งแต่ยุคที่เราเพิ่งเหยียบดวงจันทร์ครั้งแรกเมื่อปี 1969 แต่ในเวลานั้น อวกาศยังเป็นพื้นที่สำหรับนักบินอวกาศและนักวิทยาศาสตร์เพียงไม่กี่คนเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม กว่าครึ่งศตวรรษต่อมา ความฝันนี้เริ่มใกล้ตัวมากขึ้นเรื่อย ๆ เพราะเทคโนโลยีและธุรกิจเอกชนได้เข้ามามีบทบาทสำคัญ จนทำให้คำว่า “ทัวร์อวกาศ” ไม่ใช่เรื่องเพ้อฝันอีกต่อไป แต่เป็นรูปแบบการท่องเที่ยวแนวใหม่ของโลกท่องเที่ยว
สรุปข่าว
มนุษย์ใฝ่ฝันถึงการเดินทางสู่อวกาศมาตั้งแต่ยุคที่เราเพิ่งเหยียบดวงจันทร์ครั้งแรกเมื่อปี 1969 แต่ในเวลานั้น อวกาศยังเป็นพื้นที่สำหรับนักบินอวกาศและนักวิทยาศาสตร์เพียงไม่กี่คนเท่านั้น
อย่างไรก็ตาม กว่าครึ่งศตวรรษต่อมา ความฝันนี้เริ่มใกล้ตัวมากขึ้นเรื่อย ๆ เพราะเทคโนโลยีและธุรกิจเอกชนได้เข้ามามีบทบาทสำคัญ จนทำให้คำว่า “ทัวร์อวกาศ” ไม่ใช่เรื่องเพ้อฝันอีกต่อไป แต่เป็นรูปแบบการท่องเที่ยวแนวใหม่ของโลกท่องเที่ยว
ทัวร์อวกาศสนามธุรกิจใหม่ของเอกชน
ในอดีต มีเพียงรัฐบาลของประเทศมหาอำนาจ เช่น สหรัฐฯ และรัสเซีย ที่สามารถส่งมนุษย์ขึ้นสู่อวกาศได้ แต่ปัจจุบันบริษัทเอกชนได้กลายเป็นผู้เล่นหลักของอุตสาหกรรมนี้ เช่น
สเปซเอ็กซ์ (SpaceX) ของอีลอน มัสก์ ที่พัฒนายานอวกาศ Crew Dragon สำหรับภารกิจวงโคจร และยาน Starship สำหรับภารกิจท่องเที่ยวรอบดวงจันทร์ บริษัทไม่เปิดเผยราคาของตั๋วเที่ยวบินยาน Starship
บลูออริจิน (Blue Origin) ของ เจฟฟ์ เบโซส ที่เปิดเที่ยวบินย่อยวงโคจร (suborbital flight) ให้คนทั่วไปได้สัมผัสสภาพไร้น้ำหนัก คาดว่าจะมีราคา 150,000 ดอลลาร์สหรัฐ หรือ 5 ล้านบาท ต่อหนึ่งที่นั่ง
และเวอร์จิน กาแล็กติก (Virgin Galactic) ของ ริชาร์ด แบรนสัน ที่มอบประสบการณ์บินออกนอกชั้นบรรยากาศระยะสั้น คาดว่าจะมีราคา 600,000 ดอลลาร์สหรัฐ หรือ 19 ล้านบาท ต่อหนึ่งที่นั่ง
การแข่งขันของบริษัทยักษ์ใหญ่เหล่านี้กำลังผลักดันให้ “อวกาศ” เปลี่ยนจากพื้นที่ของนักบินอวกาศ สู่เวทีท่องเที่ยวที่ทุกคนอาจมีสิทธิ์เข้าถึงในอนาคต
ทำไมการท่องเที่ยวอวกาศจึงเป็นสิ่งที่พิเศษ?
การท่องเที่ยวอวกาศไม่ใช่เพียงการเดินทาง แต่คือการซื้อ “ประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิต” ที่เต็มไปด้วยกิจกรรมเหนือจินตนาการ นักท่องเที่ยวจะได้สัมผัสสภาวะไร้น้ำหนักเหมือนนักบินอวกาศ ชมโลกจากอวกาศพร้อมเส้นโค้งของดาวเคราะห์และชั้นบรรยากาศสีฟ้าบาง ๆ ที่โอบล้อมเรา
นอกจากการท่องเที่ยวเป็นครั้งคราว ปัจจุบันมีการวางแผนการสร้างโรงแรมอวกาศเชิงพาณิชย์อย่างเช่น Voyager Station และ Orbital Reef ที่จะทำหน้าที่เสมือนรีสอร์ตลอยฟ้าในวงโคจร ประสบการณ์เหล่านี้จึงไม่ใช่แค่การท่องเที่ยว แต่คือความทรงจำอันล้ำค่าที่หลายคนยินดีจะลงทุนเพื่อสัมผัสสักครั้งในชีวิต
นักท่องเที่ยวอวกาศยุคแรกเป็นกลุ่มมหาเศรษฐี
ค่าโดยสารสำหรับการขึ้นยานในปัจจุบันอยู่ที่ หลายล้านถึงหลายพันล้านบาท ทำให้ลูกค้ากลุ่มแรกคือ มหาเศรษฐี นักลงทุน และคนดัง ที่อยากบันทึกชื่อไว้ว่าเป็น “นักท่องเที่ยวอวกาศรุ่นบุกเบิก”
แต่เมื่อเวลาผ่านไป เทคโนโลยีที่ถูกพัฒนาจะช่วยลดต้นทุน เช่นเดียวกับตั๋วเครื่องบินที่เคยแพงจนคนทั่วไปซื้อไม่ไหว แต่ทุกวันนี้กลายเป็นเรื่องปกติ การท่องเที่ยวอวกาศก็อาจเดินตามเส้นทางเดียวกัน
ความท้าทายและความเสี่ยง
แม้การท่องเที่ยวอวกาศจะเต็มไปด้วยความตื่นเต้น แต่ก็แฝงด้วยความท้าทายและความเสี่ยง ทั้งด้านเทคโนโลยีที่ต้องพัฒนาระบบยานอวกาศให้ปลอดภัยสูงสุดเพราะความผิดพลาดเพียงเล็กน้อยอาจหมายถึงชีวิต
โดยในด้านสุขภาพนักท่องเที่ยวเสี่ยงต่ออาการเวียนหัว คลื่นไส้ หรือกล้ามเนื้ออ่อนแรงจากสภาวะไร้น้ำหนัก และด้านกฎหมายกับสิ่งแวดล้อมที่ยังไม่มีความชัดเจนว่าใครจะเป็นผู้กำกับดูแลการท่องเที่ยวอวกาศ รวมถึงการจัดการปัญหาขยะอวกาศที่ทวีความซับซ้อนมากขึ้นเรื่อย ๆ
การท่องเที่ยวอวกาศในอนาคต
หากการท่องเที่ยวอวกาศขยายตัวอย่างจริงจัง จะก่อให้เกิด “อุตสาหกรรมใหม่” ที่มีมูลค่ามหาศาล ครอบคลุมตั้งแต่ธุรกิจโรงแรมและรีสอร์ตในอวกาศ การขนส่งเชิงพาณิชย์และบริการท่องเที่ยวพิเศษ ไปจนถึงสินค้าเฉพาะทางอย่างอาหาร เสื้อผ้า และอุปกรณ์ที่ออกแบบมาเพื่อใช้งานในอวกาศโดยตรง
โดยเฉพาะเทคโนโลยีที่ถูกพัฒนาเพื่อรองรับการเดินทางเหล่านี้ เช่น ระบบพลังงานสะอาดหรือการรีไซเคิลทรัพยากร อาจถูกนำกลับมาใช้บนโลกเพื่อยกระดับคุณภาพชีวิตของมนุษย์ได้ด้วย
ในอีก 20-30 ปีข้างหน้า การเดินทางไปสถานีอวกาศอาจกลายเป็นเรื่องปกติไม่ต่างจากการขึ้นเครื่องบินข้ามทวีป นักท่องเที่ยวอาจได้เข้าพักในโรงแรมที่โคจรรอบโลก ชมพระอาทิตย์ขึ้น 16 ครั้งภายในวันเดียว หรือแม้แต่จองทัวร์ไปเยือนดวงจันทร์และดาวอังคาร อวกาศจึงกำลังเปลี่ยนจากสนามทดลองของนักวิทยาศาสตร์ไปสู่ “จุดหมายปลายทางใหม่” สำหรับนักท่องเที่ยวทั่วโลกอย่างแท้จริง
- นักวิทยาศาสตร์คาดมีโอกาส 90% ที่เราจะได้เห็น “หลุมดำระเบิด” ภายในทศวรรษหน้า
- นักวิจัยพบ “อนุภาคโบราณ” อายุมากกว่าระบบสุริยะ ในตัวอย่างดาวเคราะห์น้อย “เบนนู”
- ข้าวต้นจิ๋ว 10 เซนติเมตร โตได้แม้ไร้แรงโน้มถ่วง เป้าหมายปลูกเลี้ยงบนอวกาศ
- เผยเบื้องหลังภาพแรกจาก "กล้องที่ใหญ่ที่สุดในโลก" ความละเอียด 3,200 ล้านพิกเซล ตั้งอยู่ในชิลี
- นักบินอวกาศ กินอะไรบนอวกาศ ? เปิดหลักการอาหารสำหรับการใช้ชีวิตบนอวกาศ
ที่มารูปภาพ : Blue Origin
